معلم شهرستان فردیس در گفتگو با «صبحفردیس»:
معلمی یعنی یادگیری بیپایان است

معلم شهرستان فردیس گفت: انسان همواره در حال یادگیری است و معلمی شغلی است که این نیاز را تأمین میکند.
وجیهه هاشمیزاده، در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح فردیس» گفت: از شغل معلمی و اینکه میتوانم در این جایگاه انجام وظیفه کنم، رضایت دارم.
معلم مدرسه استثنایی زمردیان فردیس با ۱۰ سال سابقه تدریس و همچنین مدرس دانشگاه افزود: از دوران دانشآموزی، هدفم معلم شدن بود و به این حرفه علاقه داشتم. انسان همواره در حال یادگیری است و معلمی شغلی است که این نیاز را تأمین میکند.
هاشمیزاده ادامه داد: دانشآموزان مدرسه ما نیازهای ویژه دارند، اما در اصل شبیه سایر دانشآموزان هستند. فقط برخی ویژگیها و شرایط خاص دارند که اگر معلم آگاهی کافی داشته باشد، میتواند ارتباط مؤثرتری برقرار کند و به نتایج بهتری برسد.
او تصریح کرد: دانشآموزان استثنایی مانند سایر دانشآموزان هستند، اما سرعت یادگیریشان پایینتر است و برای یادگیری به شرایط مناسبتر و معلمانی با صبر و حوصله بیشتر نیاز دارند.
این معلم گفت: دانشآموزانی که تلاش بیشتری میکنند و دست از کوشش برنمیدارند، بیشتر در ذهن معلم ماندگار میشوند.
هاشمیزاده درباره عدالت آموزشی بیان کرد: عدالت یعنی فراهمکردن فرصت و بستر یادگیری برای همه اقشار جامعه تا هر فرد در هر شرایطی بتواند آموزش ببیند. این موضوع شامل معلمان هم میشود تا آنها نیز فرصت رشد و پیشرفت داشته باشند.
او تأکید کرد: آیندهنگری در نظام آموزشی ما ضعیف است. اگر چشمانداز مشخصی داشته باشیم، عملکرد امروزمان بهتر میشود. کشورهایی که اهداف روشنی دارند، فضای آموزشی پربارتری ایجاد میکنند. ما هم باید چنین چشماندازی برای خود ترسیم کنیم.
وی ادامه داد: باید تفاوتها و استعدادهای دانشآموزان را بپذیریم، اما متأسفانه آموزش یکسان برای همه ارائه میشود. همچنین لازم است مهارتهای عملی و کاربردی بیشتری در زندگی به دانشآموزان آموزش داده شود.
هاشمیزاده گفت: معلم موفق کسی است که دانش خود را بهروز کند و شرایط دانشآموز را درک کند. وقتی معلم دانشآموز را خوب درک کند، فرایند آموزش بهتر انجام میشود.
او افزود: خستگی برای معلم معنا ندارد، اما اگر دچار خستگی جسمی یا ذهنی شوم، با مطالعه کتاب خستگی را از بین میبرم.
این معلم در پایان گفت: شیرینترین خاطره من مربوط به دانشآموز معلول جسمی و حرکتی بود که خیلیها معتقد بودند نمیتواند چیزی یاد بگیرد. وقتی او را به کلاس اول آوردند، حتی نمیتوانست مداد در دست بگیرد، اما در پایان سال توانست بنویسد. این بهترین و شیرینترین خاطره من است. به نظر من، معلمی سراسر عشق و علاقه است.
الهه ملاحسینی – صبح فردیس
انتهای خبر/