گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «صبح فردیس»؛ مبعث، عیدی است که در‌های رحمت الهی و آسمان به روی انسان باز می‌شود.

یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان عید مبعث است، روزی که برای اولین بار نخستین آیات الهی بر رسول مهربانی پیامبر اکرم (ص) در غار حرا نازل شد. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿۱﴾».

۲۷ رجب سال ۱۳ پیش از هجرت، هنوز زمانی که حضرت محمد (ص) در شهر مکه سکونت داشتند، ایشان از جانب پروردگار الهی به رسالت پیامبری مبعوث شدند. در این زمان پیامبر اکرم (ص) چهل سال سن داشتند و در راه رسیدن به سعادت، آگاهی و هدایت مردم رنج و تلاش‌های بسیاری را پشت سر گذاشته بودند.

پس از وحی الهی جبرئیل، نزول آیات الهی و مبعوث شدن پیامبر (ص) آنچه بسیار حائز اهمیت بود، اهداف بعثت پیامبر (ص) است. اهدافی مانند؛ دعوت به یکتا پرستی، قیام به برپایی عدالت، مبارزه با جهل و خرافه پرستی، تقویت و ارتقای سطح اندیشه و تفکر، برداشتن اختلافات از میان مردم و تلاوت آیات و احکام الهی برای مردم که رسول اکرم (ص) به عنوان خاتم الانبیاء بر دوش داشتند.

غار حرا یکی از کوه‌های اطراف شهر مکه است که پیامبر (ص) وقت‌های زیادی برای عبادت به آنجا می‌رفتند و با خداوند نجوا می‌کردند و در همان غار هم به پیامبری مبعوث شدند. در آن دوران مردم زیادی به بت پرستی و یا دیگر ادیان مشغول بودند، به همین منظور خداوند به واسطه حضرت محمد (ص) مردم جاهل را به خداپرستی دعوت کرد.

به همین منظور، پس از دعوت حضرت رسول اکرم (ص) از مردم به خدا پرستی، از بین خویشاوندان و نزدیکانشان حضرت امیرالمومنین (ع) و حضرت خدیجه (س) به خداوند ایمان آوردند و دین خداپرستی ترویج پیدا کرد. ما مسلمانان هم هر ساله بیست و هفتم ماه رجب را مبارک برشمرده و جشن خواهیم گرفت.

مبعث عیدی است  در این روز خدا ما را به ملاقات خویش دعوت کرده است. بعضی‌ها با تلنگر مبعث بیدار شدند و بعضی‌ها با این دعوت بیدار نشدند. قرآن کریم می‌فرماید رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا گروهی هستند که می‌گویند، خدایا ما دعوت تو را شنیدیم که ایمان بیاوریم و ایمان آوردیم. برخی هم تا فرا رسیدن مرگشان بیدار نمی‌شوند.

 امیر المومنین علی (ع) درباره گروه دوم فرمودند اَلنّاسُ نیامٌ فَاِذا ماتُوا انْتَبَهوا مردم خواب هستند و وقتی می‌میرند بیدار می‌شوند. به تعبیر حافظ دعوت خدا به ما این را می‌گوید «جــرس فــریاد می‌دارد که بربندید محمــل ها». همان طور که سهراب می‌گوید، باید امشب چمدانی را که به اندازه پیراهن تنهایی من جا دارد، بردارم و به سمتی بروم که درختان حماسی پیداست، رو به آن وسعت بی واژه که همواره مرا می‌خواند. پیراهن تنهایی در این عبارت سهراب یعنی خودم. بعد می‌گوید چه کسی بود صدا زد سهراب. در مبعث، همه ما را به نام، نشان و با ویژگی هایمان صدا زدند. به همین دلیل لازم است که همه ما شال و کلاه کنیم و آماده بازگشت به سوی خدا شویم.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

انتهای خبر/